vriendschap - 1

Peter Paul Doodkorte

vriendschap
gelijk kinderen
klautert de horden
vallend en opstaand
roetsjt zij geluk
van samen zijn

vriendschap
grift zich herinnering
van ruiterlijke ridderlijkheid
die zich klonen laat
zoals een paardenbloem
haar nootjes blazen laat

vriendschap
deelt en speelt
gunt elkaar de bal
ravot zich een stalen ros
stift het leven
gelijk lak nagels

vriendschap
smult de momenten
door een camera vereeuwigt
als waterstraaltjes vormend
de een en de ander
lachend doucht

vriendschap
reikt helpende handen
als het zekere onzeker is
gaat door ruiten en roeien
om voor elkander
een veilig holletje te zijn