Zorgen
Jou ogen spraken boek delen.
Maakte me zorgen.
Keek uit het raam, waar zou je zijn.
Wat wou je doen.
Iets zei dat iets niet goed zat.
Ik ging op pad.
Bang, bewapende tegen de angst.
Wou je beschermen.
Voelde dat je pijn had.
De ingeving juist was.
De angst in je ogen niet gelogen was.
Ik in actie kwam.
Grote woorden, nu de daden.
Had beloofd je altijd te beschermen,
Nu het zover was in me broek pieste van angst.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 14-01-2016
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Verkruissen (Actief sinds: 08-05-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zorgen ’ van Verkruissen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.