mijn vriend
steeds wanneer de dagen lengen
het licht begint te spreken en afstanden
zich verzwelgen in een onzinnig geluid trilt jouw
mond en ratelt het oude hart als
nooit tevoor en stigma’s als vulkanen herrijzen
hoe kan ik toch jouw tuin gaan wieden
als steeds een beving mij verjaagt
en lieden die de muren willen dragen
op gescheurde fundamenten is de tol
het hoogst wanneer de zon in het frêle licht
wordt verduisterd door weer een pi getal
getrokken uit het diepst van onze aarde
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 05-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
elze schollema (Actief sinds: 01-10-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘mijn vriend’ van elze schollema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.