Bedrogen vriendschap

Gedichtenlady

 Je zat bij me in de zetel
 en we praatten over ons leven
 jij vertelde jouw verloop
 ik de mijne …

 Nooit heb ik geweten
 dat leugens uit jouw mond kwamen
 niet één letter was waarheid
 alles gelogen

 we gingen wandelen
 zaten op een bank
 leunden tegen elkaar
 en het leek alsof jij net als mij
 bang was

 Later ben ik te weten gekomen
 dat je enkel gewed had met vrienden
 dat je me kon beliegen en bedriegen
 doen alsof je een vriend was …
 Maar dat was je helemaal niet

 het enige wat je bij mij bereikt hebt
 is pijn en verdriet …

 (even een vraag als ik mag:

 hebben jullie dat ((soms)) ook dat jullie gedichten schrijven

 en ze na een tijdje niet meer mooi vinden?)