ik verschuil met woorden
ze blijven komen
mensen die me zien
me doorhebben
ik trek ze aan
voel een band
en leg een stukje bloot
ik geef hen
wat simpele woorden
maar zij lezen meer
ze lezen wat verstopt zit
tussen de regels
voelen de ondertoon
ik verschuil met woorden
maar juist dat
is wat zij zien
ze hebben me door
ik gaf te veel
en stoot hen dan weer af
ze willen bij me komen
kwetsen of breken me
tot ik me overgeef
aan hun liefde
en empathie
maar dat doe ik nooit
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-04-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Zomaar-Iemand (Actief sinds: 20-04-2014)
Informatie bij het gedicht
Het is zo dom, maar ik blijf het doen.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘ik verschuil met woorden’ van Zomaar-Iemand zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.