een afscheid van maar drie regels

Zomaar-Iemand

 je probeerde het me uit te leggen
 maar ik zag het verhaal
 in je grote, bruine ogen staan

 je begreep jouw eigen woorden niet
 en wilde mijn leidende hand
 maar ook ik had geen enkel idee

 toen gaf je me dat briefje
 een afscheid van maar drie regels
 je had nooit veel willen zeggen

 het spijt me
 ik wist niet beter
 van mij heb je geen last meer

 ik las jouw letters een voor een
 zwart op wit geschreven
 een majestueus kleurental

 je had geen enkel idee
 wat je me ermee verteld had
 een pad van vele wegen

 en net toen ik dacht
 dat ik jou eindelijk begrepen had
 kreeg ik een sms’je, m’n hoofd op hol

 ik zal terugkomen