Zonnetje
Grauwe en bewolkte dagen,
beginnen nu ook, aan jou te knagen.
Als jouw zonnestralen niet willen verschijnen,
moet je soms keihard vechten,
om de wolken te laten verdwijnen.
Iedereen ziet jou, als vrolijk en oprecht,
maar binnen in je hart, voer jij een gevecht.
Ze zullen zeggen, we begrijpen, wat je bedoeld,
Maar ze weten niet, hoe jij je nu voelt.
Maar zonnetje geloof me, het einde is nabij,
nog even vechten, dan ben je vrij.
Dan zal jij weer stralen, vrolijk en blij,
want je weet, de ellende is voorbij.
Dan mooie zon, als jij dan weer lacht,
dan heb je het gered, op je eigen kracht.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-03-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Anony (Actief sinds: 15-03-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zonnetje’ van Anony zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.