Het opgefokt vertier
kale koppen
bikkelden in spel
van harde lach en bier
alleen wat verder
uit de kring verliep
het opgefokt vertier
daar werd gewacht
op stilte voor
een snedig woord
voor acceptatie
door de maten
deden ze een moord
nooit ergens bij gehoord
het was alsof de warmte van
de kring de moederschoot verving
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het opgefokt vertier’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.