«»
Woede diep in mij.
Vertrouwen kon je niet winnen,
Ik wou niemand aan mijn zij.
Enigste wat ik kon doen was huilen,
Huilen van verdriet.
Achter de masker liet ik het verschuilen,
Niemand die het ziet.
In mijn hoofd is het een rotzooi,
Geen gedachten op zijn plaats.
Ik ging snel over de rooien,
en dan was het weer te laat.
Woede maakte me gek,
Omdat ik het niet uiten kon.
ik gaf het geen plek,
Waarna ik de deuren sluiten kon.
Maar nu gaat de zon weer schijnen,
en komt er een lach op mijn gezicht.
De donkere wolken die verdwijnen,
Das de reden van dit gedicht.
Alles valt nu op zijn plaats,
Alle emoties opgesloten.
Maar nu is het al te laat,
En alle emoties blijven niet langer gesloten.
Alle emotie komt er nu uit,
Met veel hulp van buiten.
Ze helpen me deuren te sluiten,
En nu kan ik alles uiten.
Het maakt hun niet uit hoe ik ben.
Ik ben ik en moet wel wat dingen anders doen.
Maar dan zijn hun er voor mij.
Ze krijgen nog net geen zoen
Ik ben iedereen dankbaar,
Voor wat ze voor me betekenen.
Ik durf niet snel een knuffel te geven al gebaar,
Want ik heb uit het verleden een groot litteken.
Het gaat nu beter met mij,
allemaal dankzij hun.
Ik durf nu iemand te hebben aan mijn zij,
Dat kan ik allemaal dankzij hun.
Voor de mensen waar dit gedicht over gaat.
Dikke knuf en vele kus allemaal.
Dit gedicht is mijn gebaar van dankjewel
Tranen diep in mijn hart
Tranen diep van binnen,Woede diep in mij.
Vertrouwen kon je niet winnen,
Ik wou niemand aan mijn zij.
Enigste wat ik kon doen was huilen,
Huilen van verdriet.
Achter de masker liet ik het verschuilen,
Niemand die het ziet.
In mijn hoofd is het een rotzooi,
Geen gedachten op zijn plaats.
Ik ging snel over de rooien,
en dan was het weer te laat.
Woede maakte me gek,
Omdat ik het niet uiten kon.
ik gaf het geen plek,
Waarna ik de deuren sluiten kon.
Maar nu gaat de zon weer schijnen,
en komt er een lach op mijn gezicht.
De donkere wolken die verdwijnen,
Das de reden van dit gedicht.
Alles valt nu op zijn plaats,
Alle emoties opgesloten.
Maar nu is het al te laat,
En alle emoties blijven niet langer gesloten.
Alle emotie komt er nu uit,
Met veel hulp van buiten.
Ze helpen me deuren te sluiten,
En nu kan ik alles uiten.
Het maakt hun niet uit hoe ik ben.
Ik ben ik en moet wel wat dingen anders doen.
Maar dan zijn hun er voor mij.
Ze krijgen nog net geen zoen
Ik ben iedereen dankbaar,
Voor wat ze voor me betekenen.
Ik durf niet snel een knuffel te geven al gebaar,
Want ik heb uit het verleden een groot litteken.
Het gaat nu beter met mij,
allemaal dankzij hun.
Ik durf nu iemand te hebben aan mijn zij,
Dat kan ik allemaal dankzij hun.
Voor de mensen waar dit gedicht over gaat.
Dikke knuf en vele kus allemaal.
Dit gedicht is mijn gebaar van dankjewel
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 11-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Tears-deep-insideActief sinds: 11-02-2014Informatie bij het gedicht:
Het is gemaakt op basis van mijn emoties Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Tranen diep in mijn hart’ van Tears-deep-inside zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Vriendschapsgedichten
Nieuwste gedichten
- een vriend
- Voor een echte vriend/llover
- schenken
- [ Het gaat ]
- [ Wat is de prijs ]
- [ Ik tel mijn vrienden ]
Best beoordeelde gedichten
- Een vriend is iemand
- Dan krijgt drift de...
- Een roos wil ik je geven
- Eigen geluk of...
- Zonnetje
- De twinkeling in je ogen