INLOGGEN
«»

Demente buuf was jarig

Buitend lopend denk ik opeens sterk aan háár
Zij besefte wel degelijk eigen verjaardag
Maar hoe oud zij nu is? Ach, wist zij dat maar...

Ik koop haar een bescheiden bloemetje, daar
houdt zij toch zo van!
Ik bel aan, zij hoort me gelukkig Dát wil wel eens
anders gaan

Blij begroet zij me, ziet er verfomfaaid uit, want
sliep...
Zij vraagt me minstens wel vijf keren of ik iets
drinken wil?

In haar herken ik de buurvrouw van vroeger,
zo heel gastvrij was zij dan steeds maar weer
Kort maar genieten we van elkaars gezelschap

Bij de voordeur wenst zij me nog: Wel thuis!
Mocht jij ooit nog weer eens eenzaam zijn,
vindt bij mij dan een welkom huis!

Dementerend of niet, ik herken meteen in haar
de vrouw die zij ooit was en soms nóg is...
Die rótziekte ook, hoelang heeft zij dan nog?

Nu wel omringd door velen, straks een enorme
leegte en sterk gemis...

Dakoyria, 2019.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 20-05-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dakoyria
Actief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Demente buuf was jarig’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.