Demente buuf was jarig
Buitend lopend denk ik opeens sterk aan háár
Zij besefte wel degelijk eigen verjaardag
Maar hoe oud zij nu is? Ach, wist zij dat maar...
Ik koop haar een bescheiden bloemetje, daar
houdt zij toch zo van!
Ik bel aan, zij hoort me gelukkig Dát wil wel eens
anders gaan
Blij begroet zij me, ziet er verfomfaaid uit, want
sliep...
Zij vraagt me minstens wel vijf keren of ik iets
drinken wil?
In haar herken ik de buurvrouw van vroeger,
zo heel gastvrij was zij dan steeds maar weer
Kort maar genieten we van elkaars gezelschap
Bij de voordeur wenst zij me nog: Wel thuis!
Mocht jij ooit nog weer eens eenzaam zijn,
vindt bij mij dan een welkom huis!
Dementerend of niet, ik herken meteen in haar
de vrouw die zij ooit was en soms nóg is...
Die rótziekte ook, hoelang heeft zij dan nog?
Nu wel omringd door velen, straks een enorme
leegte en sterk gemis...
Dakoyria, 2019.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-05-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Demente buuf was jarig’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.