Elze

wil melker

 hij kent het wad
 zijn grillen en
 de lach in ademen

 verkent het pad
 van leven barend geven
 dat eb heeft blootgelegd

 roept de wind
 en storm waait
 door zijn krullenkop

 rust op het duin
 met puin dat aan
 zijn voeten vrede vindt

 toont in buitenkant
 wat op zijn ziel
 met pijnen is gebrand

 weer een jaar voltooid
 jouw cirkel in een nieuwe ronde
 lacht met boeddha’s vele monden