Anorexia
Deze regels gaan over haar, een levend skelet
dat net nog beweegt en praat...
In gesprek met een vakman, terwijl die me
ontgaat
Dat zoiets bestaat! Schaamteloos neem ik
alles van haar in me op Hoe lang nog? denk
ik voor deze zich uiterst houterig bewegende
'pop', getroffen door de ziekte die Anorexia
heet... Pas dan realiseer ik me dat deze vrouw
ook een naam heeft.
Dakoyria, 2021.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 02-08-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Anorexia’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.