INLOGGEN
«»

Anorexia

Deze regels gaan over haar, een levend skelet
dat net nog beweegt en praat...
In gesprek met een vakman, terwijl die me
ontgaat

Dat zoiets bestaat! Schaamteloos neem ik
alles van haar in me op Hoe lang nog? denk
ik voor deze zich uiterst houterig bewegende
'pop', getroffen door de ziekte die Anorexia

heet... Pas dan realiseer ik me dat deze vrouw
ook een naam heeft.

Dakoyria, 2021.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 02-08-2021

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dakoyria
Actief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Anorexia’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.