«»
dat net nog beweegt en praat...
In gesprek met een vakman, terwijl die me
ontgaat
Dat zoiets bestaat! Schaamteloos neem ik
alles van haar in me op Hoe lang nog? denk
ik voor deze zich uiterst houterig bewegende
'pop', getroffen door de ziekte die Anorexia
heet... Pas dan realiseer ik me dat deze vrouw
ook een naam heeft.
Dakoyria, 2021.
Anorexia
Deze regels gaan over haar, een levend skeletdat net nog beweegt en praat...
In gesprek met een vakman, terwijl die me
ontgaat
Dat zoiets bestaat! Schaamteloos neem ik
alles van haar in me op Hoe lang nog? denk
ik voor deze zich uiterst houterig bewegende
'pop', getroffen door de ziekte die Anorexia
heet... Pas dan realiseer ik me dat deze vrouw
ook een naam heeft.
Dakoyria, 2021.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 02-08-2021
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
DakoyriaActief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Anorexia’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Verdriet
Nieuwste gedichten
- [ Navalny ]
- [ Grote pupillen ]
- [ Verbonden ]
- [ Schandaal ]
- De opmerking dééd wat met haar
- Begrepen verdriet van ekaar
Best beoordeelde gedichten
- Stilte
- Potloodstrepen en Gomsels
- Is dit alleen maar...
- Accepteer haar
- Mijn tranen van verdriet
- De tranen in je ogen