Weggekust
Ze vinden hun eigen weg
Biggelen naar benee
Kriebelen aan mijn lippen
Smaken naar de zee
Ik voel ze lopen
Maar kan niet roepen
Het is mijn hart dat spreekt
Kon ik maar blijven snoepen
Want soms zijn er geen woorden
Voor wat gesproken
Uitgelegd kan worden
Breekt de hemel open
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-06-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
AuthentieKa (Actief sinds: 16-06-2020)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Weggekust’ van AuthentieKa zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.