Corona
Eigenlijk geen dag om te huilen
Op deze dag nu buiten
Gedwongen om binnen te zijn
Alleen maar kijken door een glasgordijn
Nu op ons zelf terug geworpen
Over zien wij nu wat het is geworden
Geen buur geen vriend
Alleen gedachten die je ziet
Je kinderen staan nu voor je deur
Nee dit is geen willekeur
je boodschappen staan nu voor het raam
dit is ver van aangenaam
Tijden van we gaan op slot
En zo treft ieder zijn eigen lot
Velen gaan nu van ons heen
Alleen de naam en een grafsteen
Geen blik geen knuf geen traan
Ze zijn in alle stilte heen gegaan
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 30-03-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Harmen (Actief sinds: 29-11-2015)
Informatie bij het gedicht
Eigenlijk geen dag om te huilen Op deze dag nu buiten Gedwongen om binnen te zijn Alleen maar kijken door een glasgordijn Nu op ons zelf terug geworpen Over zien wij nu wat het is geworden Geen buur geen vriend Alleen gedachten die je ziet Je kinderen staan nu voor je deur Nee dit is geen willekeur je boodschappen staan nu voor het raam dit is ver
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Corona’ van Harmen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.