«»
vuur uit mijn onvergoten tranen
om de tentakels in mijn buik
ik verschroei elke hand
(ook de mijne)
Raak me niet aan, mijn huid
staat strak om de oude wonden
gehard tot een schurend harnas
tegen wat niemand mag doen
(en toch is gebeurd)
Raak me niet aan, mijn buik
verdraagt geen enkele druk
op het weivlies om de stekels
op de wonden van de lust
(van mannen)
Raak me niet aan, ik huil
het woekerende verleden
mijn lichaam uit voor nieuwe
cellen die van niets weten
(maagdelijk)
Rouwend
Raak me niet aan, ik slavuur uit mijn onvergoten tranen
om de tentakels in mijn buik
ik verschroei elke hand
(ook de mijne)
Raak me niet aan, mijn huid
staat strak om de oude wonden
gehard tot een schurend harnas
tegen wat niemand mag doen
(en toch is gebeurd)
Raak me niet aan, mijn buik
verdraagt geen enkele druk
op het weivlies om de stekels
op de wonden van de lust
(van mannen)
Raak me niet aan, ik huil
het woekerende verleden
mijn lichaam uit voor nieuwe
cellen die van niets weten
(maagdelijk)
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 13-08-2019
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
ZywaActief sinds: 25-04-2018Informatie bij het gedicht:
Voor Maria Godschalk; bundel 'OverLeven' Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Rouwend’ van Zywa zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Verdriet
Nieuwste gedichten
- [ Navalny ]
- [ Grote pupillen ]
- [ Verbonden ]
- [ Schandaal ]
- De opmerking dééd wat met haar
- Begrepen verdriet van ekaar
Best beoordeelde gedichten
- Stilte
- Potloodstrepen en Gomsels
- Is dit alleen maar...
- Accepteer haar
- Mijn tranen van verdriet
- De tranen in je ogen