INLOGGEN
«»

Ik leef

Ik leef langs stille wegen,
en trek me in mezelf terug.
Langs duistere paden,
wordt ik moedeloos, stug.

Mijn hart geleerd te zwijgen,
gewoon aan elk gemis,
bij tranen die rijgen,
en enkel treurnis,
droefheid is.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 06-05-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

yvette Vanavermaete
Actief sinds: 23-03-2019Informatie bij het gedicht:

Mijn meermaals gebroken ziel en zeer strenge opvoeding, zorgt er voor dat ik me dikwijls verlaten, verstoten en melancholisch voel. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Ik leef’ van yvette Vanavermaete zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.