Melancholie
Melancholie
Niet de pijn van diepe wanhoop
Niet de grote angst van
Ziekte, dood en geweld
Maar wel de zoete melancholie
Van stil verdriet
Dat gevoel van melancholie:
De kleuren van de herfst
Okergeel en oranjerood
Kondigen het afscheid aan
Een enkele traan
Die over een wang glijdt
Van een verder onbewogen gezicht
Een liefdesbrief
Die haar had moeten bereiken
Maar die nooit verzonden werd
Samen wandelen zonder woorden
Op een bedeesde zondagmiddag
In het bos of in het park
Een lied van vroeger
Dat het verleden tastbaar maakt
En voor ontroering zorgt
Een zoete pijn
Waar je op bepaalde dagen
Verschrikkelijk van genieten kan
Deze kus
Kan de laatste zijn
Hoeveel tijd is ons gegeven ?
Hou van mij
Nu ik nog leef
Hoeveel tijd is ons gegeven ?
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-09-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Vincent Oostrijck (Actief sinds: 20-08-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Melancholie’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.