Melancholie

Vincent Oostrijck

Melancholie

Niet de pijn van diepe wanhoop
Niet de grote angst van
Ziekte, dood en geweld

Maar wel de zoete melancholie
Van stil verdriet

Dat gevoel van melancholie:

De kleuren van de herfst
Okergeel en oranjerood
Kondigen het afscheid aan

Een enkele traan
Die over een wang glijdt
Van een verder onbewogen gezicht

Een liefdesbrief
Die haar had moeten bereiken
Maar die nooit verzonden werd

Samen wandelen zonder woorden
Op een bedeesde zondagmiddag
In het bos of in het park

Een lied van vroeger
Dat het verleden tastbaar maakt
En voor ontroering zorgt

Een zoete pijn
Waar je op bepaalde dagen
Verschrikkelijk van genieten kan

Deze kus
Kan de laatste zijn
Hoeveel tijd is ons gegeven ?

Hou van mij
Nu ik nog leef
Hoeveel tijd is ons gegeven ?

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 20-09-2018

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Vincent Oostrijck (Actief sinds: 20-08-2017)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Melancholie’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.