Onschuld
Onschuld
Niets ontroert me meer
Dan de onschuld
Van een mens of een dier
Niets maakt zo verdrietig
Als die blik in de ogen
Als de onschuld wordt afgenomen
En vermorzeld
Ogen die lijken te zeggen:
Waarom doe je dit ?
Waarom doe je me zoveel pijn ?
Je houdt toch van mij ?
Ik ben mijn onschuld verloren
En jij waarschijnlijk ook
Het is ons ontnomen
Het vertrouwen is geschaad
We worden langzaam harder
En weerbaarder
Onschuld
Is puur en zuiver
En kwetsbaar
De wereld verdraagt dit niet
En neemt het je graag af
Want jij moet worden
Zoals wij
En dat spijt me voor jou
En dat spijt me voor mij
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 04-07-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Vincent Oostrijck (Actief sinds: 20-08-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Onschuld’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.