«»
De handen recht omhoog geheven
Met een hart dat schreeuwt
Door een aangevochten leven
Dat psychisch is onder gesneeuwd
De hemel lijkt voor hen totaal op slot
Omdat geen antwoord wordt gehoord
Waar is nu die liefdevolle trouwe God
Al krijgt men maar een enkel woord
Nog onbewust van Zijn aanwezigheid
Geeft men de moed tenslotte op
Terwijl God alles al heeft voorbereid
Voor de lang naar uitgekeken stop
Eindelijk voelt men dan weer vaste grond
En lijkt het of alles echt lichter wordt
Langzaam sluit zich dan de zere wond
Zijn gedachten niet langer meer verdort
Maar de handen blijven toch geheven
Nu om hun Heer te prijzen en te eren
Want in een lang aangevochten leven
Moest men; “Vertouwen hebben”, leren
Omhoog geheven handen
Omhoog geheven handenDe handen recht omhoog geheven
Met een hart dat schreeuwt
Door een aangevochten leven
Dat psychisch is onder gesneeuwd
De hemel lijkt voor hen totaal op slot
Omdat geen antwoord wordt gehoord
Waar is nu die liefdevolle trouwe God
Al krijgt men maar een enkel woord
Nog onbewust van Zijn aanwezigheid
Geeft men de moed tenslotte op
Terwijl God alles al heeft voorbereid
Voor de lang naar uitgekeken stop
Eindelijk voelt men dan weer vaste grond
En lijkt het of alles echt lichter wordt
Langzaam sluit zich dan de zere wond
Zijn gedachten niet langer meer verdort
Maar de handen blijven toch geheven
Nu om hun Heer te prijzen en te eren
Want in een lang aangevochten leven
Moest men; “Vertouwen hebben”, leren
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 28-05-2018
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Gertjan van der KraanActief sinds: 31-10-2014Informatie bij het gedicht:
Onbewust van aanwezige hulp Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Omhoog geheven handen’ van Gertjan van der Kraan zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Verdriet
Nieuwste gedichten
- [ Navalny ]
- [ Grote pupillen ]
- [ Verbonden ]
- [ Schandaal ]
- De opmerking dééd wat met haar
- Begrepen verdriet van ekaar
Best beoordeelde gedichten
- Stilte
- Potloodstrepen en Gomsels
- Is dit alleen maar...
- Accepteer haar
- Mijn tranen van verdriet
- De tranen in je ogen