INLOGGEN
«»

Omhoog geheven handen

Omhoog geheven handen

De handen recht omhoog geheven
Met een hart dat schreeuwt
Door een aangevochten leven
Dat psychisch is onder gesneeuwd

De hemel lijkt voor hen totaal op slot
Omdat geen antwoord wordt gehoord
Waar is nu die liefdevolle trouwe God
Al krijgt men maar een enkel woord

Nog onbewust van Zijn aanwezigheid
Geeft men de moed tenslotte op
Terwijl God alles al heeft voorbereid
Voor de lang naar uitgekeken stop

Eindelijk voelt men dan weer vaste grond
En lijkt het of alles echt lichter wordt
Langzaam sluit zich dan de zere wond
Zijn gedachten niet langer meer verdort

Maar de handen blijven toch geheven
Nu om hun Heer te prijzen en te eren
Want in een lang aangevochten leven
Moest men; “Vertouwen hebben”, leren

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 28-05-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Gertjan van der Kraan
Actief sinds: 31-10-2014Informatie bij het gedicht:

Onbewust van aanwezige hulp Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Omhoog geheven handen’ van Gertjan van der Kraan zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.