«»
die traan weet zijn weg.
Langzaam druppelen ze langs mijn wang,
en ik ben bang dat het niet over gaat.
Ik geef er niet aan toe,
maar ik ben soms ook te moe,
om tegen mijn tranen,
en verdriet te vechten.
Laat ze dus maar komen,
laat ze dus maar stromen.
Heerlijk... dat lucht op,
Traan
Ik laat hem gaan,die traan weet zijn weg.
Langzaam druppelen ze langs mijn wang,
en ik ben bang dat het niet over gaat.
Ik geef er niet aan toe,
maar ik ben soms ook te moe,
om tegen mijn tranen,
en verdriet te vechten.
Laat ze dus maar komen,
laat ze dus maar stromen.
Heerlijk... dat lucht op,
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 05-05-2018
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Coby Leeuwenburgh-kloostermanActief sinds: 07-03-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Traan’ van Coby Leeuwenburgh-kloosterman zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Verdriet
Nieuwste gedichten
- [ Navalny ]
- [ Grote pupillen ]
- [ Verbonden ]
- [ Schandaal ]
- De opmerking dééd wat met haar
- Begrepen verdriet van ekaar
Best beoordeelde gedichten
- Stilte
- Potloodstrepen en Gomsels
- Is dit alleen maar...
- Accepteer haar
- Mijn tranen van verdriet
- De tranen in je ogen