toe, lief
toe
droog je tranen
ik ben er steeds nog
zwevend op vleugels
om jou heen
toe
huil niet meer
ik blijf jouw liefde
zoals in elke herinnering
jij de mijne bent
toe
stap uit de leegte
die jij met tranen vult
terwijl het boek vol is
dat wij samen schreven
toe
laat je niet pakken
door de kou van eenzaamheid
warm je hart en handen
aan de souvenirs van onze passie
toe
schuil niet in de regen
door verdriet te plengen
zoek gerust en telkens weer
naar de blijde heugenis
toe
laat mij jouw gedachten
jouw dagen en jouw doen
zwevend op mijn vleugels
altijd bij en om je heen
kriebelen weer en strelen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 05-03-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Peter Paul Doodkorte (Actief sinds: 21-07-2015)
Informatie bij het gedicht
Mijmering | 5 maart 2018
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘toe, lief’ van Peter Paul Doodkorte zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.