«»
die glimlacht naar mij
als de zon
mijn gezicht verlicht
wacht hier niemand
gisteren nog
hoorde en voelde ik jou
dacht en zag ik jou
waren wij samen’
in alles wat wij deden
nu is dat een schaduw
waaraan ik zonder jou
alleen nog denken kan
terwijl het hart schreeuwt
jou weer hebben mogen
vertel mij daarom dus
wat jou spijt in mij
wat ik kan doen of moet
om in armen weerziend
jou te kunnen sluiten
dat is alles wat ik vraag
een nieuwe kans van jou
om terug te roveren
wat ik liggen liet
is dat teveel gevraagd
want als ik eerlijk ben
ik ben niet wie ik ben
als jij niet naast mij staat
niet in en bij mij bent
als ik mijn ogen sluit
kijkend naar de zon
die opkomt als belofte
aan weer een nieuwe dag
danst daarin de schaduw
van jou verloren liefde
daarom is alles wat ik vraag
een nieuwe kans van jou
om terug te roveren
wat ik liggen liet
is dat teveel gevraagd
teveel gevraagd
wachtend op iemanddie glimlacht naar mij
als de zon
mijn gezicht verlicht
wacht hier niemand
gisteren nog
hoorde en voelde ik jou
dacht en zag ik jou
waren wij samen’
in alles wat wij deden
nu is dat een schaduw
waaraan ik zonder jou
alleen nog denken kan
terwijl het hart schreeuwt
jou weer hebben mogen
vertel mij daarom dus
wat jou spijt in mij
wat ik kan doen of moet
om in armen weerziend
jou te kunnen sluiten
dat is alles wat ik vraag
een nieuwe kans van jou
om terug te roveren
wat ik liggen liet
is dat teveel gevraagd
want als ik eerlijk ben
ik ben niet wie ik ben
als jij niet naast mij staat
niet in en bij mij bent
als ik mijn ogen sluit
kijkend naar de zon
die opkomt als belofte
aan weer een nieuwe dag
danst daarin de schaduw
van jou verloren liefde
daarom is alles wat ik vraag
een nieuwe kans van jou
om terug te roveren
wat ik liggen liet
is dat teveel gevraagd
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 06-02-2018
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Peter Paul DoodkorteActief sinds: 21-07-2015Informatie bij het gedicht:
Vrije vertaling van Niall Horan's "Too Much To Ask" | 6 februari 2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘teveel gevraagd’ van Peter Paul Doodkorte zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Verdriet
Nieuwste gedichten
- [ Navalny ]
- [ Grote pupillen ]
- [ Verbonden ]
- [ Schandaal ]
- De opmerking dééd wat met haar
- Begrepen verdriet van ekaar
Best beoordeelde gedichten
- Stilte
- Potloodstrepen en Gomsels
- Is dit alleen maar...
- Accepteer haar
- Mijn tranen van verdriet
- De tranen in je ogen