INLOGGEN
«»

Pijn

Je kan me een hoop vertellen,
Maar nu hoef je mijn niet meer te bellen.
Constand zat ik in een van jou cellen.
Je heb me vernederd en liep mijn te knellen.
Dan spreken we niet over een papiertje maar over vellen.
Elke dag die ruim twintig keer dat je belden.
En mijn verleden opnieuw vertelden.
steeds moest je het melden.
Of je wou mijn de huid vol schelden.
Want je dacht dat je een van de helden was, en constand kwam je opnieuw met oude en nieuw gas, vaak zat ik met de spanningen en stress en verdriet in de kas
Tot dat ik je laatste bericht las.
Nu zit ik in het gras en bedenk ik bij mijn zelf hoe het vroeger was, altijd was je lief voor mijn. De laatste jaren deed je me constand pijn
Maar wel vaak om geld vragen want je wist dat ik je hielp en op dat momenten vond je me fijn.
Daarna hield je me aan de lijn. Hoe gemeen kon je zijn. Je moest eens weten hoeveel pijn je mijn doet. Maar dat doet je niks het doet jou goed en het gaf je moet de problemen bij een ander dan voel jij je zoet. Ik draagde de pet en jij de hoed. Maar ik laat jou nu gaan en ik ga verder met volle moet.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 08-01-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Beb lachenbek
Actief sinds: 08-01-2018Informatie bij het gedicht:

Heb dit meerdere malen mee gemaakt, constand is me hart flink geraakt en om mijn hart te luchten ben ik nu gedichten gaan maken. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Pijn’ van Beb lachenbek zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.