grijze dag

Jose van Rosmalen

Op een grijze dag
wil ik kleuren zien
dromen van een toverlach
helder licht misschien

Maar nu vandaag
de wereld somber lijkt
alles stroperig en traag
glijd ik in het slijk

Ik cirkel in het duister
zie gestalten van de angst
hoor schimmig gefluister
de spoken komen langs

Ik moet me steeds hernemen
wil niet ten onder gaan
niet zeuren of zachtjes wenen
vechten voor mijn bestaan

Een blik, een lachend gezicht
kan de duistere nevel breken
ze maken het zware licht
geven zo een liefdesteken

Je ziet de kleurenfilm komen
de grijze waan vervaagt
weer vogels in de bomen
en warmte die behaagt