Zelfvergeving
Grote, dikke tranen rollen op licht tapijt
Ik heb mijn laatste restje zelfbeheersing
verloren Gedachten en gevoelens vol spijt.
Ik kwam wat tot zelfinkeer, wat míj feitelijk te
verwijten valt
Weinig geduld heb ik met mijzelf waardoor
opnieuw een traan valt.
Breng ik ooit vergeving voor mezelf op die
slechts haar uiterste best dan deed?
Tekort geschoten, zeker, wat regelrecht
leidde tot dit, wat onophoudelijk leed, heet.
Dakoyia, 2017.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 04-06-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zelfvergeving’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.