Zij die verdwenen

Willem Bernardus Tijssen

Zij die verdwenen, verdwenen in
het niet. Ontheemde zielen naar
waar geen mens hen meer ziet.
Zij verloren stem en een vaste
plaats in het leven. Geen teken
van leven; over hen wordt nog
slechts in herinneringen geschreven.

Zij waren bij het leven betrokken
tot op zekere dag; toen hun verdwijnen
een wanhoop baarde dat slechts in
verdriet voorzag.
Wat bleef was de onrust in oprechte
spijt, dat zij slechts in persoon
een leven met ons deelde in
gedeelde tijd.

Zij die verdwenen. De vervaging
aan hun herinnering is nu bijna
dood. Hun gezichten zijn nu nog
slechts vage schimmen.
Hun gemis een signaal van een
mogelijke dood.