Verdriet

Dolf de Jong




Als tranen verdrogen,
zodat er geen tranen meer zijn,
zal dat het verdriet alleen maar verhogen
en zul je nog eenzamer zijn.

Laat daarom je tranen vrijelijk gaan,
het verlicht en je kunt de dingen beter aan.
Waarom zou een man niet huilen mogen
en moet hij zijn tranen stiekem drogen.

Laat je gerust maar eens gaan,
je zult daarna misschien wat sterker staan.
Al gaat alles je te boven
en valt het je moeilijk om dan noch te geloven.

Denk dan terug in je leven
aan al het moois dat zij jullie heeft gegeven.
Aan al die dagen van zonneschijn,
toen hadden jullie het zo fijn.

Ja het is heel moeilijk te verwerken,
maar de tijd zal jullie sterken.
Vecht niet tegen het verdriet,
en wanhoop niet.

Probeer dit alles samen te dragen
neem elkander bij de hand
om toch aan Hem kracht te vragen;
ondanks dat de onmacht in je brand.
DdJ.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 15-02-2016

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Dolf de Jong (Actief sinds: 26-12-2015)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Verdriet’ van Dolf de Jong zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.