Dat eerste stuk ging ik met jou

Dolf de Jong



.
Dat eerste eind ging ik met jou
dat eerste eind was ik met jou
dat eerste eind was ik bij jou
maar toen moest ik je laten gaan.

Eenzaam en alleen bleef ik toen staan
al wilde ik nog wel verder gaan
maar dat licht had jou gevonden
dat licht heeft ons ontbonden.

Ik ging met jou mee tot aan het eind
jouw liefde hield mij overeind
jou uitgestoken hand die moest ik laten
niets mocht toen meer baten.

Jij was het die er in beruste
toen ik je ten afscheid kuste
aan het einde van die lange baan
die wij tezamen waren gegaan.

Maar toen onze wegen scheiden
kwam er een einde aan jouw lijden
ik moest dit alles accepteren
en het alleen zijn leren.

Dit doe ik nu zo als jij ziet
en aanvaard wat het leven biedt
ik vecht mij er wel door heen
maar ja alleen is maar alleen.

Ik denk vaak terug aan al die jaren
dat wij samen gelukkig waren
die jaren van kommer en van feest
die jaren dat jij er steeds voor mij bent geweest.

Nu raap ik mij weer bij een
het helpt niet als ik ween
ik weet dat ik weer verder moet
de herinnering aan jou die geeft mij moed.

DdJ.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 14-01-2016

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Dolf de Jong (Actief sinds: 26-12-2015)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Dat eerste stuk ging ik met jou’ van Dolf de Jong zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.

Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.