Het verste verre
Overrompeld met gedachten
dat jij er binnenkort misschien niet meer bent
alleen maar kunnen smachten
naar wat de toekomst ons brengt
ik wil er niet aan denken
al kom ik er niet omheen
hoe iemand je het leven kan schenken
en dan toch zo plots verdween
weg wil ik lopen
naar een plek hier ver vandaan
waar al deze gevoelens
opeens niet meer bestaan
ik zal je zo ontzettend missen
de dag dat je gaat
naar het verste verre
waar kanker niet bestaat
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 01-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dylan Brugemann (Actief sinds: 31-12-2014)
Informatie bij het gedicht
Dit gedicht gaat over mijn vader die kort geleden is gediagnosticeerd met ongeneesbare kanker.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het verste verre’ van Dylan Brugemann zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.