INLOGGEN
«»

ik hoor de hemel zingen

ik hoor de hemel zingen als zit ik op
de hoogste top hoor ik de steen
uit travertin en met een roze gloed
en wat opaal en oker nog doortrokken
neuriet hij in mijn hand die vaag
door kalkstof wrijft wijl dieper, ver
zacht ’t ruisen van een zee uit kindertijd
als lied tussen de duinen klinkt


en aan de voeten ’t kille noorden
dat stil in herfst nog zomer warmt
zie ik in vuursteen ingeprent, geborgen
’t beeld van mijn eerstgeborene als droom
met ogen, mond gezegend en ook een oor
dat hoort; ik weet! en luister naar de steen
die rustig warm ligt op mijn hand

en hoor de hemel zingen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 30-10-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

sunset
Actief sinds: 08-10-2014Informatie bij het gedicht:

Al is het bijna een halve eeuw geleden, het verdriet en gemis van een overleden kind, ook al was zijn levensduur maar enkele dagen, slijt nooit. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘ik hoor de hemel zingen’ van sunset zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.