«»
Stroomloos
De straat waarin ik woon
zit twintig nachten zonder stroom.
Dat is te zeggen buitenshuis:
tien straatlantarens vielen uit.
De klok slaat drie, 't is nieuwe maan.
Dreigend hangt het duister tussen de huizen.
Sluipt daar een man in boevenpak?
Ach nee, het is een grijze afvalbak.
Verlaten bouwsteigers op het trottoir
vormen een gevaar voor elke wandelaar.
Opeens verlies ik mijn besef van tijd
en wijkt de werkelijkheid.
Gedachteflarden die gaan zwerven.
Herinneringen die zich in ’t geheugen kerfden.
Het is weer oorlog.
Twee soldaten lopen door de straten.
Ze wijzen naar een raam dat niet verduisterd is
en schieten het aan scherven.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 01-08-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Kees van KempenActief sinds: 27-05-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Stroomloos’ van Kees van Kempen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Verdriet
Nieuwste gedichten
- [ Navalny ]
- [ Grote pupillen ]
- [ Verbonden ]
- [ Schandaal ]
- De opmerking dééd wat met haar
- Begrepen verdriet van ekaar
Best beoordeelde gedichten
- Stilte
- Potloodstrepen en Gomsels
- Is dit alleen maar...
- Accepteer haar
- Mijn tranen van verdriet
- De tranen in je ogen