«»
bedolven onder verzwegen woorden
als elk woord een sneeuwvlok was
zou ik bedolven zijn onder verzwegen woorden
en de kou heeft me tot op het bot bevroren
ik heb de warmte van een knuffel nodig
maar dat zeg ik niet
ik wil me stiekem in jouw armen vleien
herinneringen en angst vormen het zwaard
waaraan ik je hart en liefde rijg
mijn kwetsbaarheid een getrainde zwaardvechter
als je me aanraakt, breek ik
je mag me nooit aanraken, dan breek ik jou
ik wil zo graag gebroken worden
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 11-06-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Zomaar-IemandActief sinds: 20-04-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘bedolven onder verzwegen woorden’ van Zomaar-Iemand zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Verdriet
Nieuwste gedichten
- [ Navalny ]
- [ Grote pupillen ]
- [ Verbonden ]
- [ Schandaal ]
- De opmerking dééd wat met haar
- Begrepen verdriet van ekaar
Best beoordeelde gedichten
- Stilte
- Potloodstrepen en Gomsels
- Is dit alleen maar...
- Accepteer haar
- Mijn tranen van verdriet
- De tranen in je ogen