INLOGGEN
«»

Stolpersteine

In onze straat liggen drie struikelstenen.
Erover vallen kun je niet.
Misschien zul je je tred vertragen,
als je de namen van mensen ziet
die hier woonden en die verdwenen.
Louis Coster, Flora Coster, de heer Meier Kalf.
Meegesleurd. Opgesloten in een veewagon.
Op naar Mauthausen en Sobibor.
Daar kwamen ze om.
Het gebeurde zeventig jaar geleden.
Louis.  Flora.  Meier.
Hun namen blinken in het zonlicht.
Zie ik een glimp van hun gezicht?
We mogen hen niet vergeten.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 02-06-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Kees van Kempen
Actief sinds: 27-05-2014Informatie bij het gedicht:

Een struikelsteen is een metafoor: Dus een vorm van beeldspraak. Het zijn kleine koperen steentjes die voor huizen worden geplaatst (ingegraven) waar joodse mensen woonden die in 1943 of daarna zijn weggevoerd en vermoord. Die mensen hebben immers geen graf waar je bloemen kunt neerleggen. De steenlegging in mijn straat maakte grote indruk op me. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Stolpersteine’ van Kees van Kempen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.