«»
Niet omdat ik het wilde
Ik duwde het verdriet weg
Van al die jaren
Die niet privé gelukkig waren
Ik zat opgesloten in mezelf
Hoe het zo ver gekomen is
Het kwam vanzelf
Ik heb veel geluisterd en veel gelezen
Maar ik ben niet genezen
Opgesloten in een kliniek
Om tot rust te komen
En het verwerken van nare dromen
Er moet toch een moment komen
opgesloten in een kliniek
Opgesloten in een kliniekNiet omdat ik het wilde
Ik duwde het verdriet weg
Van al die jaren
Die niet privé gelukkig waren
Ik zat opgesloten in mezelf
Hoe het zo ver gekomen is
Het kwam vanzelf
Ik heb veel geluisterd en veel gelezen
Maar ik ben niet genezen
Opgesloten in een kliniek
Om tot rust te komen
En het verwerken van nare dromen
Er moet toch een moment komen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 17-05-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Danny van StrienActief sinds: 14-05-2014Informatie bij het gedicht:
kliniek opgesloten Auteursrechten
Op dit gedicht ‘opgesloten in een kliniek’ van Danny van Strien zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Verdriet
Nieuwste gedichten
- [ Navalny ]
- [ Grote pupillen ]
- [ Verbonden ]
- [ Schandaal ]
- De opmerking dééd wat met haar
- Begrepen verdriet van ekaar
Best beoordeelde gedichten
- Stilte
- Potloodstrepen en Gomsels
- Is dit alleen maar...
- Accepteer haar
- Mijn tranen van verdriet
- De tranen in je ogen