«»
Al wenend zat ik bij je
Ik zat bij je ...
ik was niet te troosten
ik weende
want de dingen die je me vertelde ...
deden me veel pijn
Ik denk niet dat er een dag komt
dat ik 'goed' zal zijn
altijd zal ik 'slecht' zijn ...
ik doe altijd wel iets verkeerd!
Het is misschien een ziekte
dat ik nooit heb geleerd
hoe ik juist moet handelen
in een sociale relatie
gewoon in contact
met mensen om mij heen
In dit leven voelde ik me al vaak alleen ...
Maar toen ik daar zo bij je zat
met wenende ogen ...
was jij er om me gerust te stellen
Maar is het wel genoeg?
dat mensen me niet hebben moeten
is iets dat 'waar' is ...
zelden heb ik het over dat
gevoel al mis ...
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 26-04-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
GedichtenladyActief sinds: 21-04-2014Informatie bij het gedicht:
al wenend zat ik bij mijn psychologe Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Al wenend zat ik bij je’ van Gedichtenlady zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Verdriet
Nieuwste gedichten
- [ Navalny ]
- [ Grote pupillen ]
- [ Verbonden ]
- [ Schandaal ]
- De opmerking dééd wat met haar
- Begrepen verdriet van ekaar
Best beoordeelde gedichten
- Stilte
- Potloodstrepen en Gomsels
- Is dit alleen maar...
- Accepteer haar
- Mijn tranen van verdriet
- De tranen in je ogen