Met een stukje glas krast ze

Gedichtenlady

 Krassen op haar lichaam
 het stukje glas in haar hand
 ze weent, ze huilt diep vanbinnen
 want niemand wilt haar begrijpen

 Ze heeft zoveel pijn
 maar er is niemand die naar haar luistert
 Dus neemt ze steeds dat stukje glas
 en maakt diepe krassen

 Bloed vloeit uit haar lichaam
 haar benen, haar armen, haar buik
 staan vol met littekens gekerfd
 ze vergeet even wie ze is

 Telkens ze het stukje glas gebruikt
 heeft het haar even een goed gevoel
 daarna is er weer die pijn
 van hoe ze anders zou willen zijn

 krassen, snijden …
 ze is het al zolang gewoon
 ze weet niet hoe ze moet leven zonder
 hoe ze anders moet omgaan …

 met de pijn die al jaren in haar hart woont …