Verlies van liefde

Zomaar-Iemand

 Verwond door wie mij hadden moeten beschermen
 Zocht ik houvast in verlaten duisternis
 Gezicht bewaterd door alle stille tranen
 Zette ik door met alle kracht die ik al bezat

 Gepijnigd door de liefde, vertrouwen beschaamd
 Mijn geloof in de mensheid weggenomen
 In onschuld geboet voor al mijn aangewreven zonden
 Verloren in een land van louter eenzaamheid

 Niemand ziet de strijd die ik al tijden voer
 De echo’s die doorklinken in het heden
 Mijn gemaskeerde kwetsbaarheid wordt versterkt
 Door onbeschaamde, onbewuste dwazen

 Mijn gevecht duurt voort waar niemand zich waagt
 Allesomvattende somberheid en hardheid
 Laten me alles verliezen waar ik ooit van heb gehouden
 Eenzaamheid zet me tot een onomkeerbare daad