«»
Ik kan het niet alleen
Ik kan het niet alleen
Hoe stoer ik ook doe
Hoe hard ik ook ben
Ik kan het niet alleen
Zie toch eens echt
Wie ik ben en wat niet
Leer mijn taal begrijpen
En luister naar mijn woorden
Laat me met rust is
Laat me niet langer alleen
Ik heb geen hulp nodig is
Ik durf het niet samen
Pak mijn hand en leid me
Houd me weg bij de pijn
Die ik zelf aanricht
En bescherm me tegen alles
Geef me de liefde die ik niet voel
Droog de tranen die ik niet laat
Beteugel de woede die broeit
En weet wat ik niet zeg
Help me durven wat moet
Loslaten wat me tergt
Geef me die dikke knuffel
Want ik kan het niet alleen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 20-04-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Zomaar-IemandActief sinds: 20-04-2014Informatie bij het gedicht:
Het is niet zo goed en ik heb het al vaak geschreven, maar het blijft hoe ik me voel. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Ik kan het niet alleen’ van Zomaar-Iemand zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Verdriet
Nieuwste gedichten
- [ Navalny ]
- [ Grote pupillen ]
- [ Verbonden ]
- [ Schandaal ]
- De opmerking dééd wat met haar
- Begrepen verdriet van ekaar
Best beoordeelde gedichten
- Stilte
- Potloodstrepen en Gomsels
- Is dit alleen maar...
- Accepteer haar
- Mijn tranen van verdriet
- De tranen in je ogen