een eeuwig refrein
ik heb geleerd te leven
naar mijn perfectie
in verwrongen wegen
ik heb mezelf bevestigd
in het pijnlijk herhalen
een eeuwig refrein
de klanken van weleer
zetten me terug op mijn plek
dit is hoe ik moet zijn
mensen sleuren me mee
ze zetten me weg
brengen me terug
ik weiger, gehoorzaam
ik twijfel en stem in
ik ga mee en ren terug
hoe kan in mijn perfectie
de imperfectie zitten
van tegenspraak in gedrag?
ik weet tegen beter weten in
het is verkeerd, het klopt niet
toch blijf ik het doen
hoe kan ik, opgeleid door perfectie,
expres steken laten vallen
bewust vernietigen wat me lief is?
ik strijd tegen de perfectie
iedereen is perfecter dan ik
ik probeer hevig het perfectst te zijn
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-04-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Zomaar-Iemand (Actief sinds: 20-04-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘een eeuwig refrein’ van Zomaar-Iemand zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.