«»
de kans gegeven
ik ben te ver gegaan
heb hem het geloof gegeven
in mijn bereikbaarheid
dat had ik nooit moeten doen
mensen vinden liefde anders dan ik
ik zie geen fijne bescherming
maar de angstwekkende vrijheid
hij mag me niet aanraken
hij denkt dat hij me kent
maar niemand kent mij
niemand begrijpt mij
niemand heb ik de kans gegeven
ik schaam me voor mijn eigen pijn
mijn verleden en wat me nog tergt
de wanhoop die niemand bij me ziet
de nachtmerries grijpen me nog elke nacht
begrijpen kun je pas
als het goed uitgelegd is
en dat heb ik nooit gedaan
zal ik dat ooit kunnen?
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 20-04-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Zomaar-IemandActief sinds: 20-04-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘de kans gegeven’ van Zomaar-Iemand zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Verdriet
Nieuwste gedichten
- [ Navalny ]
- [ Grote pupillen ]
- [ Verbonden ]
- [ Schandaal ]
- De opmerking dééd wat met haar
- Begrepen verdriet van ekaar
Best beoordeelde gedichten
- Stilte
- Potloodstrepen en Gomsels
- Is dit alleen maar...
- Accepteer haar
- Mijn tranen van verdriet
- De tranen in je ogen