geen Makster

summerblondje

 Niemand ziet wat anderen mij hebben aangedaan.
 Niemand ziet mijn verdriet
 Om dat alles verliet jij mij
 Terwijl ik zo graag bij je wilde zijn

 Achter mijn makster schuilt mijn verdriet
 Achter mijn makster is mijn pijn
 Moet het dan altijd zo zijn?
 Moet ik dan altijd pijn blijven voelen?

 Ach ja de liefsten om mij heen
 Die houden mij vast als het dreigt mis te gaan
 Maar toch eenzaam rolt een traan van mijn wang
 Waarom ben ik nu zo bang?

 Waarom kan niemand zien dat ik het nu moeilijk hebt?
 Ik zet gewillig mijn maktster weer op
 Want weet je
 Ik stop nu
 Niet voor het leven
 maar voor heel even