Kinderleed.
Mama, ik hoorde je wenen
in de donkere nacht.
Heel voorzichtig, op blote voetjes
bijna zwevend naar beneden,
treden lijken te kreunen,
terwijl ik bij iedere tred wacht!
Met gekromde schouders, zie ik je
als een schim in de donkerte staan.
Mama, waarom klinkt je stem
angstig en als een schorre
fluistering zo zacht?
Wacht je op mijn papa,
hier in de holst van de nacht!
Zal beslist komen nu hij weet,
dat jij op hem wacht.
Hoop maar dat hij niet weer
dronken zal zijn mama,
jou te zien lijden
doet mij toch zo'n pijn!
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 25-03-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
droomster (Actief sinds: 22-02-2014)
Informatie bij het gedicht
22-06-2010
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Kinderleed.’ van droomster zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.