De donkere gang.
Niet meer te weten ,waar te gaan.
schuifelen met je voeten,
tasten met gespreide handen.
Een plek zoeken om te kunnen staan.
Je wanen in een doolhof,
zonder licht nog aan het eind.
Hersenen, vervagen traag tot stof.
Iedere trilling, die je verstomt,
vreet genadeloos aan je brein.
Deze gang ,alleen te moeten maken.
Het gevecht, met en tegen jezelf.
Overwinnen van de pijn,
en strompelend bij de uitgang te geraken.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 25-03-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
droomster (Actief sinds: 22-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De donkere gang.’ van droomster zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.