«»
Laten gaan en opgeven
heb geleerd in mijn leven
dat het soms noodzakelijk is
om enkele mooie dromen
te moeten laten gaan en op te geven
je eraan vast houden helpt niet
het maakt je ongelukkig
en dan zit je daar met verdriet
soms kun je het gewoon niet voorkomen
al voelen ze zo echt aan
en je geeft er alles voor op
maar ze zullen niet uitkomen
baseer je leven niet op een droom
alle moois wat het leven jou wil geven
vind zijn weg wel naar jou gewoon
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 16-03-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
AnonyActief sinds: 15-03-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Laten gaan en opgeven ’ van Anony zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Verdriet
Nieuwste gedichten
- [ Navalny ]
- [ Grote pupillen ]
- [ Verbonden ]
- [ Schandaal ]
- De opmerking dééd wat met haar
- Begrepen verdriet van ekaar
Best beoordeelde gedichten
- Stilte
- Potloodstrepen en Gomsels
- Is dit alleen maar...
- Accepteer haar
- Mijn tranen van verdriet
- De tranen in je ogen