Zij

Anony

 denkend kijkt ze door het raam
 terwijl ze stilletjes zit op de bank
 voelt ze een traan van vreugde en verdriet
 over haar wangetjes naar beneden gaan

 een traan van vreugde om wat ze ondanks
 alles toch heeft bereikt met haar strijd
 maar ook een traan van verdriet
 als ze terug denkt aan haar kind en tienertijd

 als kind moest ze al zoveel mee maken
 wat haar nog steeds pijn en verdriet doet
 dat wat haar nog steeds in haar hartje doet raken

 al vroeg in haar tienertijd moest ze op eigen benen staan
 maar wat weet een jonge tiener nauw eigenlijk van het leven
 dus zonder dat je het haar kwalijk kunt nemen
 zijn er wat wel dingetjes niet helemaal goed gegaan

 dingetjes die haar wel veel heeft bezeert
 maar daar heeft ze ook weer veel van geleerd
 dingetjes die haar nooit meer gebeuren zal
 want nu is zij een volwassen en krachtig persoon
 die nooit meer zal vallen in zo’n diepe dal

 een hobbel kondigt zich voor haar nog aan
 maar met haar kracht en levenslust
 zie ik haar heel snel en vreugdevol over die hobbel gaan