«»
Naar de bodem van de zee
de golven nemen mij met zich mee
tot midden in de grote zee
daar waar ik niet meer kan staan
ik probeer mijn hoofd boven water te houden
maar voel me steeds weer kopje onder gaan
het water is koud en mijn lichaam doet zeer
ik blijf maar trappelen met mijn benen
maar mijn lichaam zegt, ik wil niet meer
langzaam wordt de rest van mijn lichaam verdoofd
mijn hart gaat steeds langzamer kloppen
omdat mijn hoofd er ook niet meer in geloofd
met de laatste kracht die nog zit in mij
denk ik aan een speciaal persoon
en mooie herinneringen flitsen nog eenmaal voorbij
een laatste golf neemt mij dan met zich mee
naar een plek waar ik eindelijk kan rusten
namelijk naar de bodem van de zee
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 16-03-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
AnonyActief sinds: 15-03-2014Informatie bij het gedicht:
07-11-2011 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Naar de bodem van de zee’ van Anony zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Verdriet
Nieuwste gedichten
- [ Navalny ]
- [ Grote pupillen ]
- [ Verbonden ]
- [ Schandaal ]
- De opmerking dééd wat met haar
- Begrepen verdriet van ekaar
Best beoordeelde gedichten
- Stilte
- Potloodstrepen en Gomsels
- Is dit alleen maar...
- Accepteer haar
- Mijn tranen van verdriet
- De tranen in je ogen