De reden waarom

Patros Fibros

 Niemand wil van me houden,
 Niemand gunt mij dat geluk.
 Waarom zou ik nog in leven blijven,
 Ik ben toch maar een stuk ongeluk.

 Moet ik dan maar gaan,
 Is het dan voorgoed voorbij.
 Waarom verdien ik nou zo'n leven,
 Er zit te veel verdriet in mij.

 Kan ik nog wel iemand vertrouwen,
 Kan ik nog wel in iemand geloven.
 Zou ik ooit nog normaal kunnen leven,
 Zonder mezelf van het leven te beroven.

 Zou ik ooit nog gelukkig zijn,
 Zonder al dat verdriet.
 Zou ik ooit weer vrolijk worden,
 Zonder die vreselijke pijn.

 Waarom wil het maar niet lukken,
 Om niet aan mijn familie te denken.