«»
De reden waarom
Niemand wil van me houden,
Niemand gunt mij dat geluk.
Waarom zou ik nog in leven blijven,
Ik ben toch maar een stuk ongeluk.
Moet ik dan maar gaan,
Is het dan voorgoed voorbij.
Waarom verdien ik nou zo'n leven,
Er zit te veel verdriet in mij.
Kan ik nog wel iemand vertrouwen,
Kan ik nog wel in iemand geloven.
Zou ik ooit nog normaal kunnen leven,
Zonder mezelf van het leven te beroven.
Zou ik ooit nog gelukkig zijn,
Zonder al dat verdriet.
Zou ik ooit weer vrolijk worden,
Zonder die vreselijke pijn.
Waarom wil het maar niet lukken,
Om niet aan mijn familie te denken.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 15-03-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Patros FibrosActief sinds: 13-03-2014Informatie bij het gedicht:
Mijn familie is het enige wat me nog in leven houdt Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De reden waarom’ van Patros Fibros zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Verdriet
Nieuwste gedichten
- [ Navalny ]
- [ Grote pupillen ]
- [ Verbonden ]
- [ Schandaal ]
- De opmerking dééd wat met haar
- Begrepen verdriet van ekaar
Best beoordeelde gedichten
- Stilte
- Potloodstrepen en Gomsels
- Is dit alleen maar...
- Accepteer haar
- Mijn tranen van verdriet
- De tranen in je ogen